MAMAK’TA BAYRAM SABAHI
(Sıtkı ŞEREMETLİ)
12 Eylül 1980..
Amerika emir verdi darbe yaptılar.
Ne olacaktı yani?
”Kahrolsun Emperyalist Amerika”diyen,
”Ne Amerika,Ne Rusya.Ne Çin,her şey Türk tarafından,Türk’e göre,Türk için ”diyen,her zaman Türk’ün ve Türkiye’nin bekasını ön planda tutan MHP ve ÜLKÜ OCAKLARI’nın varlığını kabul edebilecekler miydi?
Etmediler tabii.Darbenin en büyük hedefi MHP ve Ülkü Ocakları oldu.
Büyük bir Ülkücü avı le Ülkücüleri ceza evlerine doldurdular.
Ama Ülkücüler o zindanların zulmüne sabır ve iman ile dayanmasını bildiler.
12 Eylül’e doğru yaşadıklarımızı kısa kısa yazmaya devam ediyorum.
xxx
Bayramlar önemlidir.Güzel günlerdir.
En güzel elbiseler giyilir;aile ile,eş-dost-akraba ile bayramlaşılır.Bayramlarda sevinç yaşanır.
Ama Mamak’ta bayramlar hüzün günleridir.
Çünki;
Mamak’ta ailelere hasret vardır.
Mamak’ta esaret ve zulüm vardır.
Bayramlar Mamak’a uğramaz!..
xxx
Ama Ülkücüler ona da çözüm bulmuşlardı.
Bayram sabahı giyecek elbiselerimiz yoktu.Hepimizin üzerinde tek tip ”Mahkum elbiseleri”vardı.
Mamaktaki Ülkücülerin yanlarında anaları,babaları,eşleri,evlatları,akraba ve dostları yoktu.
Olsun..
Kader birliği yaptıkları ÜLKÜDAŞLARI vardı…
xxx
Bayram sabahı kalkar ranzaların önünde tek sıra olur Ülkücü tutuklular olarak tek tek birbirimize sarılarak bayramlaşırdık.
Ne garip değil mi?
Bu Ülkücülerin pek çoğu idamla yargılanıyor ve bir dahaki Bayramlara ulaşabileceklerine asla ihtimal vermiyorlardı.
Ülkücüler bu anlamda imanları ile esaretin karanlığını aydınlatan,Zindanların zulmünde Bayram kutlayabilen böylesine yürekli,böylesine birbirlerine bağlı alp erenlerdi.
Mamak ile ilgili sayısız hatıralarımız arasında Bayram sabahlarının buruk sevincini hep hatırlarız.