LEYLEK (Göktuğ ŞEREMETLİ)
LEYLEK
(Göktuğ ŞEREMETLİ)
Yüksek semalardan birkaç kat aşağı inen melek insanlara yol gösterecek kitap var en iyisi ben hayvanlara nasihat edeyim der ve karşısına çıkan leyleğe yetim hakkı yememesi gerektiğini, yetimin tarlasından bir darı tanesine bile uzanmaması gerektiğini anlatır.
Leylek “Uzanırsam ne olur?” diye sorar. “Cezasını çekersin” diye cevap verir melek.
“Hemen mi?” diye sorar leylek.
“Orasını Allah bilir. Allah yarattıklarına tövbe etme müddetini daima tanır.”
Leylek nasihate itina ile uyarken; bir gün, bir yetimin tarlasının kenarında bir şey pişirdiğini görür.
“Tarlasından darı almayacağım, şu pişirdiğinin kokusu çok güzel, ceza hemen kesilmediğine göre tövbemi ederim” diyerek yetimin çalı çırpı yakıp üzerine oturttuğu tavasından bir lokma alıp kaçar.
Çaldığı lokmayı yavrularına yedirmeyi düşünürken gagasında getirdiği minicik bir köz leyleğin bütün yuvasını tutuşturup yavruları ile beraber yok eder.
Kederli leylek dönüş yolunda kendisine nasihat eden melek ile tekrar karşılaşır. Kırgın bir dil ile sorar: “Hani Allah tövbe için mühlet veriyordu. Benim cezamı anında kesti.”
“Yok” der melek “o senin değil babanın cezasıydı.”
(ALINTI)
BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI
BİR YORUM YAZ