-Babacığım Kur’an okuyorsun ama hiç anlamıyorsun,
sana ne faydası var ki? dedi.

Baba oğluna;
-Evladım,
sana söyleyeceğim, ancak önce şu hasır sepetle dereden su getir, dedi.

Hasır sepet kömür taşımak için kullanılıyordu.
Sepetin dış yüzü temiz ama iç kısmı simsiyahtı.

Oğul dedi ki;
-Baba,
ama bu imkansız!

Baba;
-Sen dene bakalım ne oluyor?,

Oğul bu söz üzerine hasır sepeti alıp dereye gitti ve su doldurup taşımaya başladı.
Yol yarı olmadan bütün su akıp gitti.

Oğul babaya dönüp dedi ki;
-Baba görüyorsun ki bu imkansız bir şey!

Baba;
-Olsun bir daha dene. dedi.

Oğul bir daha denedi
, bir daha derken
beşinci seferde iyice yorulan oğlu bitkinliğini belirterek babasına;

-Baba sen de biliyorsunki bu imkansız neden tekrar ettiriyorsun?
deyince

baba dedi ki;
-Evladım sepette bir şey farketmedin mi?
deyince oğlu anladı

ve
-Evet babacığım,
sepet tertemiz olmuş dedi.

Baba;
-“İşte böyle evlat,
nasıl bu sepet kendinde bir şey tutamasa bile su ile tekrar tekrar temas edince tertemiz oldu,

insan kalbi de dünya işlerinden kirlenir,.
Kur’an okumakla da anlaşılmasa bile kalbi, suyun hasır sepeti temizlediği gibi tertemiz olur.

Evladım
Kur’an kalbin
ve ruhun temizleyicisi,

gıdası ve şifasıdır,

sakın şeytanın bu, “anlamadan ne faydası var” oyununa gelmeyesin
diyerek oğluna harika bir ders vermiş oldu.

Şüphesiz ki;
Kur’ânın okunması, anlaşılması ve hayata geçirilmesi en yüksek gayemizdir.

Ancak “anlamıyorum”diye zinhar okumayı bırakmamalı,
Kur’andan irtibat kesilmemelidir.

Anlamak için güvenilir tefsir ve meallerden istifade edilmelidir.

Kur’ânın nurlu ufkunda buluşmak umut ve temennisiyle…

EYÜP PATIR