ESNAF SOHBETİ

(Sıtkı ŞEREMETLİ)

Çay bahçesi,Cafe,Plaj,restaurant..

Her kesime hitap ediyor.

Dileyen bahçe bölümünde çay içiyor.

Dileyen restaurant bölümünde yemek yiyor.

Dileyen plaj bölümünde denize giriyor.

Lakin mekan bom boş!

İşyeri sahibi ve çalışanlar bir köşeye çekilmiş sessizce oturuyorlar.

Girdim bir çay söyledim deniz kıyısında bir masaya oturdum.

Çayı işyeri sahibi kendisi getirdi.

”İşler nasıl?”diye sordum.

Adamcağız adeta dert küpü imiş..

Karşımdaki sandalyeye geçip oturdu.

Başladı konuşmaya:

”10 yıldır burayı işletiyorum.Şu gördüğün bahçedeki masa ve sandalyeler hep dolu olurdu.Tost ve çay yetiştiremezdik insanlara.Plaj ve iskele cıvıl cıvıl olurdu.Restaurant bölümünde yemek yiyen ailelere servis yapmakta zorlanırdık.”

Neredeyse ağlayacak.

Sordum:

”Ne oldu da böyle oldu?’

”Korona”dedi,”Önce o vurdu.2 yılımız öylece gitti.Sonra ekonomik kriz…Bu yıl artık para kazanır,geçmiş yılların zararını telafi ederiz dedik ama o da olmadı.Sezon bitiyor,inan kiramızı bile çıkaramadık.”

Söze girdim:”İyi de gözle görünür bir kalabalık var dışarıda.Bu nasıl oluyor?”

Devam etti:

”Abi insanlar evlerinden çıkmıyor.Kısıtlı imkanlarla kısa tatiller yapıyorlar.O gördüğün kuru kalabalıkların esnafa bir faydası yok.”

”Peki 3-4 kişilik bir aile gelse buraya.Çay kahve içse tost falan yese ne kadar harcar”

”500-700 arası harcar”

”Peki yemek de yese?”

”1000 lirayı geçer..”

İlave etti;

”Senin ne demek istediğini anlıyorum abi.İnan fiatları söylerken ben de kahroluyorum.Ama ben fahiş fiyat uygulamıyorum.Pahalıya alıyorum az karla satmaya çalışıyorum ama yine olmuyor.Bir simidin bile 5 TL olduğu bir devirde durum işte böyle!..”

Evet..Durum bu!

Ayvalık,Gömeç,Burhaniye,Edremit,Akçay,Altınoluk bölgesinde turizm sezonunu bekleyen esnaf iş yapamadı.

Eylül geliyor.Sezon bitiyor.

Hayaller başka sezona taşınıyor.

Allah yardımcıları olsun