MHP ve Ülkü sevdası..
5O yıllık bir türkü bizimkisi,
50 yıldır hiç bitmeyen
BİR AŞK HİKAYESİ BİZİMKİSİ..
(Sıtkı ŞEREMETLİ)
Kayahan’ın şarkısında dediği gibi,”Bizimkisi bir aşk hikayesi”..
Aynen dizelerde yer aldığı gibi;
“Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi
Siyah Beyaz Film Gibi Biraz
Ateşle Su Dikenle Gül Gibi
Bizimkisi Roman Gibi Biraz”
Uzun yoldan geliyoruz.50 yıllık çileli zor bir yolculuk bu.Üstelik yolculuk hala devam ediyor.Menzile daha çok yolumuz var.
Gençtik..Ama diğer gençlerden farklıydık.Biz onlar gibi gençliğimizi yaşayamadık.Kanımızın kaynadığı yıllar bir sevda düştü gönlümüze.Ülkü sevdası.Bu uğurda hediye ettik gençliğimizi ona..
Düşünüyorum da nereden nereye geldik?
Şaşalı,dünya zenginliği vaat eden siyasi partiler(İktidar ya da ana muhalefet-1960,70’li yıllar..)vardı.Bir de dava ve inanç partisi MHP vardı.
İltifat ikbal vaat eden partilere idi.
Çile vaat eden MHP’ye iltifat çok azdı.
Öyle ki il-İlçe başkanı bulamazdık.Başkanı bulsak yönetimi oluşturabilecek sayıya ulaşamazdık.
MHP’ye gönül vermiş insanların çoğunluğu ya Ülkü Ocaklı gençler,ya henüz öğrenim gören diğer Ülkücü gençlerdi.Gençlik yaşını aşmış büyüklerimiz yok denecek kadar azdı.
Bu yüzden sayıları 3-5’i geçmeyen bir avuç altın yürekli ağabeyimiz adeta nöbetleşe sürdürürlerdi bu görevi.
Şartlar zordu.
Mesela otomobili olan bir tek MHP’li yoktu.Gelir düzeyi yüksek olan MHP’li yoktu.
Ama MHP Türk Milletine anlatılmalı,seçimlere girilmeli ve başarı kazanılmalıydı.
Ülkücü gençler ailelerinden gelen cep harçlıklarını biriktirir bir minübüs kiralar ve 2’şer kişilik guruplar halinde köylere gidip MHP’yi anlatır tanıtırlardı.
MHP için bildiri,afiş hazırlatılacak para yoktu.Bu yüzden Ülkücü gençler külüstür bir teksir makinesında,tek tek elle çevirmek sureti ile günlerce çalışır,hazırlayıp bastıkları metinleri halka dağıtırlardı.
Geceleri uyumazdı gençler.Duvarlara “MHP ve MHP’yi tanıtıcı”sloganlar” yazarlardı sabaha kadar.(Bu arada bir komünist kurşuna hedef olma,ya da polise yakalanarak geceyi nezarethanelerde geçirme riski de vardı.)
MHP böyle anlatıldı Türk Milletine..
Yokluk ve çaresizlikler içinde anlatıldı.
Ama inanç vardı,birlik ve beraberlik vardı.
Şimdi?
Soruyorum herkese;
Otomobili olmayan bugun kaç MHP’li var.
Maddi geliri çok olmasa da partisine hizmet için ayıracak üç beş kuruşu olan MHP’li sayısı az mı?
Peki eksik olan ne?
Galiba birlik-beraberlik.
Gelin yılların çaresizliği içinde,çile verilerek,bedel ödenerek bugünlere gelen milletimizin tek kurtuluş ümidi MHP’yi bir “Ülkücü kardeşlik bahçesi “haline dönüştürüp Türk Milliyetçiliğini iktidara taşıyalım.
Öte yandan dileğim odur ki;
“Yıllarca MHP’ye gönül vermiş,hizmet etmiş,ancak bugün yaşlanıp köşelerinde sessizce yaşayan her ildeki parti-dava büyüklerini ziyaret edin,teşekkür edin,gönüllerini alın onların..”
Daha ne diyeyim?
Kayahan’ın şarkısında dediği gibi,”Bizimkisi bir aşk hikayesi”..
Aynen dizelerde yer aldığı gibi;
“Bizimkisi Bir Aşk Hikayesi
Siyah Beyaz Film Gibi Biraz
Ateşle Su Dikenle Gül Gibi
Bizimkisi Roman Gibi Biraz”
Bu vesile ile,hem şimdi görev yapan ve hem de kimsenin olmadığı dönemlerde MHP’li olma cesaretini gösteren,MHP’ye hizmet veren herkesi;vefat edenleri rahmetle,hala yaşayanları minnetle anıyorum.)