Acı bir gerçeği vurgulayan sanatçı
(Yıldıray ÇİÇEK)
Ünlü şarkıcı Mazhar Alanson geçtiğimiz günlerde “Adam papağanı ezmiş, öldürmüş. Kaç gündür bu mesele. Neler oluyor orada. Genç, babayiğit çocuk şehit olmuş, 6 aylık hamile karısı. Hayır, o öyle sayfada geçiyor. Papağan öldü, 1 haftadır Türkiye konuşuyor, konuşuluyor” sözleriyle bir gerçeğe dikkat çekti. Bu sözleri medyada da büyük ilgi gördü. Bu gösterilen ilgi, bu manzaraya bir etki yapacak mı bilmiyoruz. Ama maalesef Mazhar Alanson çok acı bir gerçeği toplumun yüzüne vurmuştur.

Elbette bu sözlerden “şehitlerimize, gazilerimize sahip çıkılsın, hayvanlara eziyet edilsin” mantığını çıkarmamak lazımdır. Zaten inancı, imanı olan insanlar için “Yaratılanı severiz, Yaradan’dan ötürü” sözü bir ölçüdür.

Bir ruh hastasının, Papağan’ın ölümüne sebebiyet veren eziyeti sonrası büyük ağıtlar yakanların bir gün olsun bu vatan için şehit olan asker ve polislerimiz için, onların geride bıraktığı canlar için ağıt yaktığına, bir cümle dahi onları andıklarına şahit olamamak zaten bu sitemin ana sebebi…

“Türkiye Cumhuriyeti bölünmesin, millet parçalanmasın” diye şehit olan, mücadele ederken yaralanan gazilerimiz bu toplumda o kadar sıradanlaştı ki, bir papağanın öldürülmesi onlara daha ilginç gelmektedir.

Bu toplumda “Askerlerin görevi hayatını vermek, bunun için maaş alıyorlar, bana ekstra bir iyilik yapmıyorlar” diyen Muhsin Kızılkaya gibiler milletvekili yapılıyorsa, “Ne yapayım Allah Allah şehitler mehitler aman yeter” diyen Nur Yerlitaş gibiler sanatçı-modacı diye ekranlardan indirilmiyorsa, şehitlere hakaret eden Itır Esen gibiler Miss Turkey World güzeli seçiliyorsa, “Hayatta hiçbir laftan tiksinmedim ‘şehitler ölmez vatan bölünmez’den tiksindiğim kadar” diyen Sera Kadıgil gibiler milletvekili oluyorsa, “PKK birkaç Mehmet’i şehit etti diye Meclis’i toplayacak değiliz.” Diyen Hüseyin Çelik gibiler milletvekili ve bakan yapılıyorsa, “iktidarı ayakta tutmak için ölene şehit değil … yoluna giden Niyazi’ denir” diyen Tuncer Yığcı gibiler Ankara Devlet Tiyatrosu oyuncusu yapılıyorsa elbette toplum içinde bunlardan etkilenip şehitlere karşı duyarsız bir kitlede oluşur.

Mazhar Alanson sadece bu gerçeğin üzerinden yorum yapmıştır. Bu gerçeği inkâr edebilecek kimse de yoktur.

Milleti için kendi canını feda eden, geride gözlü yaşlı ana, baba, evlat ve eş bırakan bir şehitlerimiz bir papağan kadar ilgi, alaka görmüyorsa burada vicdanların tekrar tekrar kanaması ve kendine çeki düzen vermesi gerekiyor.

Canını ortaya koyan şehitler karşısında sağırlaşanın, dilsizleşenin, körleşenin bir papağan karşısındaki ağıtları da inanın sahtedir.

Şehitlere, gazilere üzülmeyen bir kişi ölen Papağan’a niçin üzülsün?