ŞEHİT KIZI
(GÖKTUĞ ŞEREMETLİ)
Her şehit haberi geldiğinde yüreğim titrer.Şehidin ardında kalanları düşünürüm.Eşlerini,evlatlarını,analarını,babalarını düşünürüm.Nasıl dayanılır o acılara diye kahrolurum.Yine  askerlerimizi şehit ettiler.Yine evlere ateş düştü.Yürekler yine dağlandı.Eimde bir kitap var.Şehitlerimizin hikayelerini anlatıyor.Okurken kahrolmamak mümkün değil.Hepsi çok duygulu ama şehit kızı küçük Ecem’in ki beni çok etkiledi.Paylaşıyorum:
”Ben ecem 2,5 yaşındayım .hayatını bu vatan uğruna adamış bir babanın tek kızıyım.
Şimdi camdan bakıyorum öyle hınca hıç bir kalabalık var ki her yer acı bir ezgiye bürünmüş
Babamsa kırmızı bayrağa sarıp sarmalamışlar herkes babama bakarak ağıt yakıyordu
Annemin gözyaşlarını
Nenemin ”oglum”diye feryatlarını
Dedemin kanını nasıl kustugunu berrak bir şekilde görüyordum
Haber spikeride elindeki metal parçasına benim camdan baktıgımı ve hiç birşey anlamadıgımı söylüyordu. Olurmu be abi gel sen onu benim içime sor.evet aglamıyorum aglayıpta bak şehidin kızını babasız bıraktık diye güldürecek miyim aglamam asla
Sadece minik hayalerimle düşlerim yerle bir oldu parkta gezmelerimiz babamın beni boynuna alıp sahile gitmelerimiz yarım kaldı.olsun ama buyaralar zamanla kapanacak acı izleriyle beraber
Tabiki anlıyorum muhabir amca kalp agrısı nasıl olur kırmızı bayragın altında baban olunca
Tabiki anlıyorum aslan yürekli babam oldugunu
Tabiki anlıyorum bu sessizlik onların yanına kar kalmayacak
Nenemin feryatları dedemin kanı annemin gözyaşları yanlarına kalmayacak
Bakın ben dimdik ayaktayım bunu çek muhabir amca babamın gidişine gururla bakıyorum yine efeler gibi
Annem sonkez yüzünü görim diyor görme anne sen onu bildigin gibi tanı karnındakı kardeşimi düşün
Gururla bakıyorum babacıgım sana herkes tüm haklarını helal ediyor sana helal olsun aslan babam helal olsun bütün haklarım sana
Tabiki anlıyorum muhabir amca şehit kızı çocuk olmaz şehit kızı asker olur’ —
(Alıntı)