KINALI KUZULARIN ACI HİKAYESİ (Sıtkı ŞEREMETLİ)

Sıtkı Şeremetli

KINALI KUZULARIN ACI HİKAYESİ
(Sıtkı ŞEREMETLİ)

————————–————————–——
BUNLARIN KENDİ BAŞINIZA GELDİĞİNİ DÜŞÜNÜN,HİSSEDİN,YAŞAMAYA ÇALIŞIN!..
Bu topraklar Türk’e kolay vatan olmadı.Sahip olduğumuz özgürlüğün bedeli kan ve göz yaşıdır.Nice genç vatan evladı toprağın altına cennet müjdesi ile göçerken,sevdikleri de onların hasreti ile,ama dünyayı kendilerine mezar yaparak yaşamaya çalıştılar.Bu gerçeği kimse unutmasın!..
KINALI KUZULARIN ACI HİKAYESİ
( Allah yolunda öldürülenlere “ölüler”” demeyin. Bilakis onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız.BAKARA-154)
(SITKI ŞEREMETLİ)
———————————————————-
Doğumuyla,”Dünyalar benim oldu”dediğiniz,onu büyütebilmek amacı ile nice uykusuz geceler geçirdiğiniz;sünnet düğününde,nişan töreninde,ya da bir nikah merasiminde gençlik çağına geldiği ve mürüvetini gördüğünüz için gurur duyduğunuz evladınız…
Ve gözünüzden sakındığınız,üzerine titreyerek nice sıkıntılara katlandığınız evladınız artık askere gidiyor.
Mahalle ayakta,mahalleli komşularınız;eş,dost ve tüm akrabalarınız coşku içinde.Davullar çalınıyor,asker türküleri söyleniyor..Ay yıldızlı Türk bayrakları ile süslenmiş uzun otomobil konvoyları bu coşkuyu daha da arttırıyor.
Ve ayrılık vakti geliyor..
Evladınız artık asker yolculuğunda..
Edirne’ye gidiyor,Hakkari’ye,Şırnak’a,Van’a,Kars’a,Siirt’e,Bitlis’e gidiyor..Ya da Kıbrıs’a,Antalya’ya,Trabzon’a,Rize’ye(şimdilerde Irak’a,Suriye’ye)gidiyor..
VATAN BEKÇİLİĞİ
Görevi vatan bekçiliği..
Yüz yıllardır süre gelen vatan bekçiliği görevi sırası bu gün sizin evladınızda.
Düğüne yollar gibi coşku ile,sevinçle,büyük bir gururla yolluyorsunuz evladınızı asker ocağına..Çünkü aynı zamanda orası,Peygamber Ocağı..
Ama yüreğinizde yine bir acı burukluk var.
Hasret..Ah bir de şu ayrılık hasreti olmasa..
Ve arkasından küçük bir el sallama ile KINALI KUZU’nuz,canınızdan değerli evladınız yürüyüp gidiyor herkes gibi,her Türk genci gibi,bu büyük hasret yolculuğuna..
ASKER MEKTUBU,HASRET MEKTUBU..
Bir süre sonra asker ocağından evladınızdan asker mektupları gelmeye başlıyor.”Ben çok iyiyim anacığım,babacığım”diyor
Ardından telefonlar geliyor..
Hepsinde aynı sözler;”Ben çok iyiyim anacığım,babacığım.Komutanlarım ve arkadaşlarım da çok iyi insanlar.Beni hiç merak etmeyin.”
Ve şafak sayılıyor.Yani tezkere günü sayılmaya başlanıyor.Evladınız askerliğini bitirecek.Asker ocağından baba ocağına geri dönecek.
Ve hepiniz için yeni bir hayat başlayacak.
GELECEK İÇİN UMUTLARINIZ VAR
Umutlarınız var..Yarınlar için,genç evladınız için sınır koyamadığınız nice ümitleriniz var.Zaten artık sayılı gününüz var.Bu gün-yarın neredeyse artık dönüp gelecek evladınız şehrine,kasabasına,köyüne..
Artık yolun sonuna geldiniz.Şafak söküyor.Hasret bitiyor.Sayılı günler kaldı.Evladınız geliyor.Coşku ile,sevinç ile o mutlu,yeniden buluşma vaktini bekliyorsunuz.
EVLADINIZIN ŞAHADET HABERİ GELİYOR
Ve bir gün evinizin kapısı çalınıyor.
Evladınızın tezkere gününü bekliyorsunuz ya..
Canınız,yavrunuz askerden dönecek,ona sarılacak,yanaklarından doya doya öpeceksiniz ya..Hasret bitecek ya..
Sevinçle,ümitle koşuyorsunuz kapıya..
Hasreti ile yanıp tutuştuğunuz evladınızı görmeyi umuyorsunuz çalan kapının öte yanında..
Bir çırpıda açıyorsunuz evin o büyük umut kapısını..
Karşınızda aylardır hasretle beklediğiniz evladınızın gül yüzünü görmeyi ümit ediyorsunuz.
Açıyorsunuz o kapıyı..
Ama o da ne?
Kapıda askerler var.
Rütbeli,rütbesiz pek çok asker..
Ama evladınız yok kapının öte yanında..
Ve en rütbeli komutan başlıyor adeta kekeleyerek konuşmaya..
Anlıyorsunuz evladınıza bir şey olduğunu..Ama en acı haberi aklınıza bile getirmek istemiyorsunuz..
Komutan başlıyor konuşmaya;”Size acı bir haberimiz var”
Gerçeği hissediyorsunuz ama yine de inanmak istemiyorsunuz ve soruyorsunuz;”Ne oldu?Yoksa,evladım hastalandı mı,yaralandı mı?”
Ve hayatınız boyunca duyabileceğiniz en acı sözler dökülüyor kapıdaki komutanın ağzından..
Boynu bükük bir şeyler söylüyor:
“Oğlunuz şehit oldu.Başımız sağ olsun!..”
Gözünüzden önce bir kaç damla yaş dökülüyor.Ardından evlat acısının verdiği büyük feryatlar..
Ve tezkere dönüşünü beklediğiniz bir büyük sevinç anı evladınızın şehadet haberi ile yaşamınızın en acı günü oluyor.
KINALI KUZULARIN ACI HİKAYESİ
Sonrası malum..
Davul zurna ile askere yolladığınız kınalı kuzunuzun,evladınızın cenazesi geliyor evinize..
Ve o koklamaya doyamadığınız gül fidanınızı henüz açmaya bile fırsat bulamadan kendi ellerinizle toprağa veriyorsunuz.
Anne,babalar için yazdım bu hikayeyi..
Ama sadece bazı anne babalar mı yaşadı bu acıklı hikayeyi?
Hayır!
Aynı hikayeyi başkalarıda yaşadı.
Yeni evli eşler..Babalarını bekleyen küçük çocuklar..Sevdiklerini bekleyen yavuklular,nişanlılar-sözlü;geleceğe umutla bakan genç sevdalılar da yaşadı bu acı gerçekleri.
Nice canlar yandı.Nice ocaklar söndü.Nice aydınlık gelecekler karardı.Nice umutlar tükendi.
Bu acı hala her gün yaşanıyor.
O ACIYI YAŞAMAK GEREKİR
Şimdi sormak istiyorum size ve herkese:
“Bu durumda siz olsanız ne yapardınız?”
Bu soruya siz ve aynı bu acıyı yaşamayan hiç kimse cevap veremez.
Çünkü bu sorunun cevabını verebilmek için ancak o büyük acıyı yaşamak gerek.
VATAN SAĞ OLSUN!
Peki,biliyor musunuz;o şehit anaları,babaları,eşleri,çocukları,sevdalıları ne yaptı?
“Evladımız şehit oldu,vatan sağ olsun”dediler.
Vatan sağ olsun!..
DÜNYADA BÖYLE BAŞKA BİR MİLLET YOK..
İnanın dünyada Türk Milleti gibi böyle bir başka millet yok..Evladını askere davulla,zurnayla,coşkuyla gönderen;ama şehit evladının ardından “Vatan sağ olsun”diyebilen başka bir millet yok!
Zaten dünyada asırlar boyu varlığını sürdürebilen Türk Milleti gibi böyle bir millet de yok..
EVLATLARIMIZI KİMLER ŞEHİT ETTİ(EDİYOR)?
Peki kimler soldurdu bu genç fidanlarımızı?Kimler kahpece kurşun sıktı bu vatan evlatlarına?Kimler evlat acısına boğdu ana,babalarımızı?Kimler dul bıraktı asker eşlerimizi?Kimler öksüz ve yetim bıraktı asker çocuklarımızı?Kimler bu milleti binlerce şehit cenazesi ile acıya ve yasa boğdu?
Hala can almaya,kan dökmeye devam eden bu caniler kimler?
Anadolu’da Türk’ün varlığına kast edenler..
Kurtuluş Savaşı’nda,Çanakkale’de on binlerce vatan evladını şehit edenler..
7 düvel..
İngiliziyle,Fransızıyla,Almanıyla,AB ve ABD’lisiyle Anadolu topraklarında gözü olan 7 düvelin zalimleri..
Ve onların ülke içindeki terör örgütü görünümlü taşeronları..
Dünden bugüne çok şey değişmedi.
Buna karşın,vatan müdafaasında şehit olan evlatlarımızın ismi de aynı..
MEHMETÇİK..
(Ayrıca polisimiz,korucumuz ,öğretmenimiz,sağlıkçımız vb.)
ALLAH RAHMET EYLESİN..
MEKANLARI CENNET OLSUN..
Onlar Cenab-ı Allah’ın(c.c) müjdesine mazhar oldular:
“( Allah yolunda öldürülenlere “ölüler”” demeyin. Bilakis onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız.BAKARA-154 —

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ