GEZEK OĞLU ALİ OSMAN (Göktuğ ŞEREMETLİ)

Sıtkı Şeremetli

GEZEK OĞLU ALİ OSMAN
(Göktuğ ŞEREMETLİ)
Kepsut’un Servet köyünden Gezek oğlu Ali Osman Balkan savaşından önce askere alınmış, harp bitince terhis olmuş, köyüne gelmişti.
Askerden önce doğmuş oğlu büyümüş, beş yaşına girmiş, kocaman olmuştu.
Yıllardır hasreti ile yanıp kavrulduğu oğlunun dizinden hiç indirmez, severken içine, yüreğine sokuveresi gelirdi.
Çok geçmedi, “Seferberlik” dediler. Yeniden askere çağrıldı.
Köyden gidecek kafile hazırlanmış Ali Osman’ı bekliyorlardı. İçlerinde tecrübeli asker sadece o idi.
Evin önünde annesinin elini öptü. Hanımına sarıldı. Diz çöktü oğluna sarıldı. Öptü… Öptü… Öptü… Kokladı başını öptü… Kalktı ağlayarak hızla yürüdü. Avlu kapısında durdu, geri döndü, geldi.. Diz çöktü sarıldı oğluna.. Kokladı.. Kokladı.. Öptü.. Kalktı gene, yürüdü gitti. Daha avluda kapıya varmadan gene döndü.. Sarıldı oğluna.. Öptü.
Anası dayanamadı.. Ağlayarak:
– Oğlum, Ali Osman.. Bize fazla eziyet verme. Haydi git artık! …İnşallah geldiğinde oğlunu daha da büyümüş bulursun.
– Ana, ben harbin ne olduğunu bilirim. Bu hiçbir harbe benzemiyor. Bir afettir geliyor. Hiçbir şeye yanmıyorum. Canıma acımıyorum. Ama… Ama oğluma doyamadım. Yavruma doyamadım. Ona yanıyorum ana..
Kalkar gider…
Servet köyünden Çanakkale’ye 22 kişi gitmiş, sadece ikisi geri dönebilmiştir.
İkisi de sıhhiye eri olan dönenlerden biri amcasına Ali Osman’ı şöyle anlatmıştı:
“Ağır bir düşman bombardımanı sonunda süngü hücumuna geçtik. Korkunç bir boğuşma idi. Bir ara yaralı taşırken bir ağaca dayanmış Ali Osman’ı gördüm bağırsakları parçalanmış bir kolu kopmuştu.
– Hemşerim, bir şey ister misin? Dedim.
– Benden artık hayır yok. Sen öteki arkadaşlara bak.. Yalnız mataranı ağzıma dayayıver.. Dedi.
Matarayı sağlam eliyle ağzına dayadım, koşarak muharebe sahasına girdim, yarlıları taşımağa devam ettim. Tekrar önünden geçerken gördüm ki Ali Osman şehit olmuş. Ağzı açık… Dudağının çukurunda hala su vardı. Demek suyu yutamamıştı.
Onu orda Anafartalar’da çam ağaçlarının altında kazdığımız toplu mezara gömdüm…”
Orada Çanakkale’de son defa bir yudum su bile içemeden vatan için şehit düşen Ali Osmanlar yatıyor.
( “Çanakkale.. Ah Çanakkale” isimli kitabımdan.)(Aydın AYHAN)

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ