Korona virüs nedeniyle liglerin bir bir iptal edilmesi veya ertelenmesi sürecini yaşadık. Herkes evine kapandı. Zaman geçtikçe, yaşanan ekonomik sıkıntılar büyüdükçe, işin rengi değişmeye başladı. Salgının kontrolü yönünde yaşanan olumlu gelişmelerle “Maçlar oynansın” diyenler artmaya başladı. Özellikle futbolda yaşanan bu durum diğer federasyonları da taktı peşine. Herkes futbolda olacaklara göre pozisyon alıyor gibi. Basketbol, yakın temasın yoğun olduğu, kapalı alanda oynanan bir dal. Seyircisiz bile olsa risk var. Her ne kadar testlerle kontrol etmeye çalışılsa da, virüsün bundan iyi bulaşacağı ortam olabilir mi? Bulaşma ihtimalini sıfıra indirecek önlemler alınabilir mi? Alınsa da maliyeti yüksek olmaz mı?

Birçok takımın yabancı oyuncularını gönderdiği, antrenmanların yapılamadığı dönemde maçların başlaması için takvimin yeterli olup olmadığı tartışılıyor. Kimi koç “iki üç haftalık hazırlık dönemi bize yeter” diyor. Spor Hekimleri Derneği bu şartlarda oynamanın doğru olmadığını açıklıyor. Kimi kulüp, “Zaten takımı dağıttım iddiam da yok mantığı ile oynanmasın” diyor. Kimi, “Bunca yatırım yaptım, Eurolig şampiyonluğu söz konusu, oynanmalı” diyor. Herkesin kendince haklılığı var!

Üstelik hep BSL konuşuluyor bunun TBL’si var, KBSL’si var. Giden oyuncusu var. Başka takımla anlaşanı var. Var oğlu var. Elbette herkesin anlaşacağı bir yol bulunur. Ligleri yok saysan bir türlü, bu haliyle tescil etsen bir türlü. Kim şampiyon olacak, kim düşecek? Sporcu sağlığı mı, para mı, şampiyonluk mu?

Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık.

Ne baskete, ne gole, ne ofsayta, ne üç saniyeye bakıyor virüs. Bilim Kurulu’nun yapacağı hava atışını, başlama vuruşunu bekliyor herkes…