BİR ÇANAKKALE HATIRASI
(Göktuğ ŞEREMETLİ)
İngilizler bir gece sabaha karşı, Türk siperlerinden gelen muhteşem bir ses ile irkilirler. Nöbetçi Mehmet türkü söylemektedir. Bir türkü, arkasından bir türkü daha, bir türkü daha.. Mehmet dinlendiğinin farkında değildir. Söyler de söyler.. İngilizler birbirini uyandırıp dinlemeğe başlarlar. Çoğu dünyanın öbür ucundan gelmişlerdir. Farklı bir müzik. Farklı bir ses. Şaşırırlar.
Gün doğar çarpışmalar gene başlar. Ama ertesi gece, ayni saatlerde Mehmedim gene türkülerine devam eder..
Siperlerin orası çok popüler olur. Müzik meraklısı İngilizler, he gece oraya gelerek Mehmet’in türkülerini beklerler.
Bir gün Mehmet türkü söylemez.. İngilizler, belki nöbet değişmiştir, bir şey olmuştur diye, ertesi gece gene ayni siperde türkü beklerler. Mehmet gene söylemez. Üçüncü gün de Mehmet türkü söylemeyince, bir kağıda; “Bize her gün şarkılar söyleyen güzel sese ne oldu?” yazarlar ve metal bir tütün kutusuna koyup Türk siperlerine fırlatırlar.
Birkaç dakika sonra tütün kutusu İngiliz siperlerine geri düşer. Kutuyu açarlar. “Bize her gün şarkılar söyleyen güzel sese ne oldu?” yazınının altı çizilmiş ve fasih bir İngilizceyle; “O güzel sesin sahibini üç gün önce vurdunuz.” yazılmıştır.(AYDIN AYHAN)