BALIKESİRLİ OLMAK

(Sıtkı ŞEREMETLİ)

Tarihi dokusu zengindir.Yer altı ve yer üstü zenginlikleri değerlidir.Doğa güzellikleri muhteşemdir.Coğrafi yapısı adeta bir küçük devlet ölçeğindedir.İnsanı güzel,insani değerleri büyüktür.

Burası Balıkesir..

Balıkesirli olmak nasıl bir şeydir?

Aydın AYHAN Hocamın kaleminden birlikte okuyalım..

Balıkesirli Olmak

Balıkesirli olmaktan hep gurur duyarım. Belki de, övünülecek başka bir şeyim olmadığından, Balıkesirli olmakla öğünürüm.

Bin yıl kadar önce, geldik bu topraklara. Biz Türkler, bin yıla yakın bir süredir bu topraklardayız. Dağına, taşına, ovasına, tepesine, deresine, ormanına ismimizi verdik. Damgamızı vurduk.

Zamanı geldiğinde, devletin bekası, dirliği, düzeni için İmparatorluğun her yerine savrulduk.. Cepheden cepheye koştuk. Dağdan dağa uçtuk. Denizlerden geçtik. Devletimiz ayakta kalabilsin, bayrağımız başımızın üstünde durabilsin, halkımız ezan sesi duyabilsin diye, dünyanın dört bir yanını kanlarımızla suladık.

Ama nereye gitsek, nerede olsak, bu şehrin, Balıkesir’in hasretiyle yanan farklı insanlar olduk. Düşmanlarımıza ateş olduk, yakıp kavurduk. Dostlarımıza dikensiz gül bahçeleri olduk. Bu şehirde dolaşanlar gül koktular hep..!

Zaman geldi; Çanakkale’de, devleti korumak, esaret zincirini kabul etmemek için, cepheye koşan gencecik, gönüllü çocuklarının kanıyla toprağı sulayanlar olduk.

1.Dünya Savaşı’nda yenildik. Ama Mütarekenin karanlık günlerinde , haksızlıklara, yolsuzluklara, esarete savaş açan SES olduk.

Zaman geldi; İzmir’in işgalinden sonra, düşman sürüleri önünde, her türlü engele rağmen, etten kemikten set olduk, siper olduk. Yedi düvele kafa tuttuk.

Vatanımızı koruduk..

Şerefimizi koruduk..

Kadınımızı, kızımızı, namusumuzu koruduk.

Yuvamızı, Balıkesir’imizi koruduk.

Kim yaptı bizim yaptığımızı. Dört cephede, her türlü ihanete rağmen, düşman önünde dimdik duran biz olduk.

Onlar da şaştı bu işe..Düşman önünde bağrımızı gererek, Mustafa Kemalin Altın Ordusuna saniyesi altın değerinde zaman kazandırdık.

Kim yaptı bizim yaptığımızı. Yunan Ordusu önünde on üç buçuk ay dişimizle, tırnağımızla, dışarıdan tek bir mermi bile yardım alamadan savaştık.. Balıkesir Cepheleri bozulduğunda sanmayın, kaçtık.. Cephanemiz tükendiğinden geri çekildik.

15 Mayıs 1919 da İzmir’imizi işgal eden düşman, ancak 30 Haziran 1920 de Balıkesir’e gelebildi. Çarpışa çarpışa, adım adım, kan döke döke geri çekildik. Ama genede mücadeleyi bırakmadık. Düşman karşısında, Karesi Mürettep Taburu olarak, İnegöl Cephesinde Küplüce Hattı’nı tuttuk. Çoğumuz, Sakarya’da, Büyük Taarruzda şehit olarak bu vatanının toprakları için eridik.

Kim yaptı bizim yaptığımızı. Batı Anadolu’da Yunan işgalinden kendini kurtaran tek şehir biziz..Yunanlıların işgal mıntıkasında en çok korktuğu yer Balıkesir’di.

Şehir ve kasabalarda, düşman varsa da dağlar bizimdi. İbrahim Ethem Bey ve Parti Pehlivan güçleri Sındırgı ve Bigadiç’te, Yıldırım Müfrezesi Gönen’de, Koca Müdür grubu İvrindi ve Balya’da, Dalkıran Mehmet Efe grubu Burhaniye, Havran Edremit ve Kaz dağlarında düşmanı dağlara sokmadılar. Katliamları, soygunları, ırza geçmeleri, ihanetleri önlediler.

Sındırgı’nın dumanlı dağları, Bigadiç’in ıssız yaylaları kim bilir kaç şehidin mezarını gizlemektedir.

İsmimizin önüne; “Gazi”, “Şanlı”, “Kahraman” sıfatları eklenmedi. Dedelerimizin, Millî Mücadele’nin önde gelen liderlerinin alçak gönüllülüğü, ortaya çıkmamızı engelledi hep. Biz vatan için çalıştık, vatan için öldük diyerek, madalya bile istemekten utandık.

Biz Balıkesirliyiz. Sakin, alçak gönüllü, güler yüzlü, gönüllü insanlarız. Yiğitliğimize kimse söz söyleyemez.

Biz; mert ve cesur insanlarız. Verdiği sözü namus sayan, devletini her şeyden üstün tutan Balıkesirlileriz.

Bizi düşmanlarımıza sorun..!